Tak ada handphone boleh patah kaki

Suami balik tengok muka isteri monyok macam nak nangis.

Biasa muka sang isteri tersengih-sengih je. Terus tanya "kenapa awak ni muka masam je..."

"Henfon saya rosak. Screen tak boleh tekan. Entah entah Touchscreen problem..." jawab isteri dengan suara tertahan tahan nak nangis.

Maka si dia letak helmet, buka jaket ambil henfon terus cuba tekan tekan banyak kali tapi tak de respons. "Hmmm...tak boleh dah ni. Kena hantar kat kawan saya nak repair."

Isteri: Berapa lama nak repair? Kalau hantar arini esok siap boleh?

"Tak dapatlah, mau makan dua tiga empat hari jugak."

''Dua, tiga, empat hari dah jadi 7!"😭 Banyak taw whatsapp tak terbalas. Nanti customer tertunggu tunggu macam mana. Esok dah last delivery."

Sempat gak membebel. Muka dah sedih.

Suami bawak balik hadiah pun tak mampu nak meredakan jiwa kacau seorang isteri sebagai peniaga online. Senyum tapi dalam hati serabut. Kepala jadi berat. Setiap bunyi ting ting ting yang masuk buat jantung berdebar-debar. Nak buka henfon tak boleh. Mampu tengok screen je. Lip lap lip lap huhuhu.

Serius sedih. Hanya peniaga yang memahami apa yang ku alami ketika ini.

Terpaksalah redha. Esok kena hantar pergi repair. Bertabah lah dua hari outstation tanpa henfon di tangan. Maka henfon suami bakal jadi mangsa.

Syukur masih boleh guna laptop. Dapatlah balas whatsapp dan messenger dari customer. Seharian duduk mengadap ni. Kalau guna henfon boleh lah buat kerja sambil meniaga. Memang patah kaki takde henfon ni.

Biasa waktu sebegini dah duduk kat hall. Tapi la ni masih tercongok kat depan lappy huhu.